Annette Bogtstra
† 29-5-2010
in de leeftijd van 47 jaar
Je hoort het nummer ‘Zeg Me Dat Het Niet Zo Is’ van de Frank Boeijen Groep
________________________________________
Lopen over de hoge randen van rijstvelden in Luzon, Filippijnen
De koninginnerit doen op route 13 in Laos, samen met Pascal en Ed
Samen in Lourdes met oprechte liefde zorgen voor mensen uit Amsterdam
Kanoën op de grote meren van het Alconquin park, Canada
Fietsen in de wijngaarden tussen Hamilton en Niagara on the Lake
Heel vaak ‘annos nuevos’ en tapas eten, wandelen in Competa, Andalucia
De Pelgrimsroute wandelen van Amsterdam naar Visé, toch 500 km.
Samen vrijwilliger zijn voor Marathon Amsterdam en de streekmarkt
Gezellig een borreltje drinken bij Wijnand Fokkink, in het straatje naast Krasnapolsky
Gewoon lekker in de tuin genieten met vrienden die komen eten
Met studenten op koninginnedag een oranjebittertje proosten in Dahlian, China. Leve de Koningin!
In het grote donker van de Amazone,’ s nachts naar de sterrenhemel kijken
Met grote zorg voor onze studenten zorgen, opdat het hen goed gaat in leven en werken
Toch maar even fietsen van Amsterdam naar Rome, wat een pracht!
Met Herman van Voettochten vele paden in Europa gelopen en genoten
En je af en toe heerlijk aan elkaar ergeren: over ja wat eigenlijk ? Meestal niets.
’s Ochtends een goede grap verzinnen om de dag weer vrolijk te beginnen
Weer een reisje met de Dominicus Gemeente Amsterdam, en Annette zorgde met veel lekkers voor haar eigen huiscafé
Met de kinderen af en toe lekker uit eten, bijv. bij Keijzer in Amsterdam (goed voor vis).
Toch eindelijk echt durven trouwen, jaja …(19 juni 2006).
Met Claudia en Paul Pasen 2010 vieren en sokken breien
Vriendinnen van lang geleden vanuit een kleiner wordende wereld per mail bijpraten; hoe is het met je?
Veel te veel boeken halen bij de bibliotheek, maar wel goed voor de ogen en de hersenen
Het was samen zeer goed
En dan toch: vorig jaar, daags voor Koninginnedag 2009 hoorden we dat Annette ongeneeslijk ziek is. Haar leven is nu voltooid. Annette Johanne Bogtstra is in rust van ons heen gegaan, 47 jaar oud. We nemen afscheid van haar in zéér kleine kring.
Haar ouders: Klaas en Lenie Bogtstra-Cieremans
Haar zus: Lydia, met man Ton, en kinderen Philomeen en Balder
En ik, haar lief en levensmaatje: Jozef HJP Tettero
29.05.2010
Van harte gecondoleerd van een vriend uit Apeldoorn.
Voor de echtgenoot en familie van Annette.
Toen ik op haar naam naar haar zocht trof ik dit, voor mij, schokkende bericht van het overlijden van Annette. Ik wens jullie veel sterkte met het verlies van een fijne, zorgzame en zo energieke vrouw/dochter. Ik heb haar enige tijd mogen kennen en heb van haar genoten als vriend meestal op afstand. Soms spraken wij af in Apeldoorn of ergens anders. En deelden samen lief en leed uit ons leven. Ook is ze enkele keren bij ons thuis geweest en genoot van onze tweeling. Ze was een mens waar ik fijn mee kon praten. Over alles. Haarzelf; familie, vader moeder en zus lydia en ton; studie; werk; vakantie en op het eind van ons contact over Jozef. Waar ik nu mee kan voelen hoe het is je vrouw en maatje te moeten missen. Mijn jeannet is onlangs 28 maart 2012 overleden aan de verschrikkelijke gevolgen van borstkanker.
Nogmaals een hartelijke groet en veel sterkte gewenst bij het oppakken van het leven dat wij nog te gaan hebben.
Gert Schut.
P.S. als jullie herinneringen willen delen mag je me mailen.
Dag Gert,
Ik kwam heel toevallig jouw tekst tegen. Annette heeft me nooit over je verteld, voorzover ik (nog) weet. Ook jou is een wreed lot toegevallen: het verlies van je vrouw, lief en maatje. Ik weet waarover je het hebt. Nu kan ik je niet veel meer wensen dan geduld, sterkte, energie om toch door te gaan, lees veel, ga naar buiten, DOE het ondanks alles.
Ik ga even een tijdje naar Spanje, meer specifiek Andalucia. Misschien daarna een keer kontakt om mogelijk iets voor elkaar te betekenen.
Beste groeten vanuit Amsterdam,
Joze
020-664.10.16.
Ik deelde een kamer met Annette op de HU te Utrecht, en spraken over mijn twijfel of ik Amsterdam wel of niet zou verlaten en Annette wees me er heel lief op dat ik daarvoor misschien toen nog te jong was; nu ben ik al weer 2 jaren ouder dan Annette op het moment van haar overlijden. Ik zal haar nooit vergeten.