†
Hein van Duivenboden
17-8-1966 / 8-12-2014
Eindhoven, 9 december 2014 – Ons bereikte het droevige bericht dat Hein, bij wie nog maar 2,5 jaar geleden de ziekte A.L.S. werd geconstateerd, gisteravond is ingeslapen. Wij leven mee met zijn vrouw en kinderen en alle andere familieleden en vrienden en wensen hun heel veel sterkte met de verwerking van het verlies van Hein.
Hein was tot voor kort hoogleraar bestuurskunde aan de TIAS, de Business School van de Universiteit van Tilburg. De ziekte dwong hem helaas om eerder dit jaar afscheid te nemen. Verder heeft hij zich tijdens zijn ziekte op allerlei manieren ingespannen om te helpen de ziekte op de kaart te zetten en zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het onderzoek naar de oorzaak en behandeling van A.L.S. Vorige maand gaf Hein nog een uitgebreid interview in het programma Spotlight van Studio040 over zijn eigen ziekteproces en de stand van zaken rondom het vinden van een oplossing in de strijd tegen deze meedogenloze ziekte.
Ter nagedachtenis aan Hein publiceren wij dit interview op deze pagina.
Hein was muziekliefhebber van Queen, en in het bijzonder van Freddy Mercury. Daarom hoort u hier het toepasselijke nummer van deze band: “You’re my best friend”.
Eventueel kunt u het geluid uitzetten op de player hieronder, bijvoorbeeld wanneer u de video hierboven wilt afspelen.
U kunt een reactie plaatsen op deze pagina en eventueel ook een mooie foto of tekst naar ons opsturen, mail naar info@topsportforlife.nl, waarna wij deze aan deze pagina zullen toevoegen. Op die manier ontstaat er een mooie ‘virtuele’ gedenkpagina voor Hein.
Hein,
Wat was je een dappere en fijne vent.
Met grote bewondering volgde ik je in de media de afgelopen periode.
Samen met een groep vrienden heb jij de ziekte ALS prominent op de kaart en op de agenda gezet. Helaas is de tijd voor jou gekomen om nu te gaan rusten. Anderen gaan de strijd voor genezing voortzetten!
STILL!
Tom van Doorne
Hein, rust zacht! Ik wens familie en vrienden heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Ook namens Veteranen B van de Venlose Hockeyclub.
Piet-Hein Berden
Hein, warm mens en gulle genieter, ik zal je missen maar ook gedenken! Wat was je geweldig actief in de social media en altijd positief. Een groot voorbeeld voor anderen.
Ik wens je familie en naaste alle sterke en kracht toe in deze zeer moeilijke tijd!
Vorig jaar 17 december kwam je vader bij ons , hij had verschillende vervelende berichten te vertellen, waaronder jouw ziekte ALS , verschrikkelijk wat een rot nieuws niet te bevatten en nu ben je er niet meer , bijna een jaar erna veel te snel veel te jong. Onlangs eind sept.of begin okt hebben wij nog met je gesproken in het ziekenhuis in Maastricht waarvoor wij erg dankbaar zijn.We hebben oude verhalen naar voren gehaald en ook gelachen , je maakte nog de opmerking we zien elkaar weer eens maar niet wetende dat we allebei in een rolstoel zouden zitten, jij met de ziekte MS (Ben) en ik met de ziekte ALS. Hein zet je positieve inslag daar boven voort , veel sterkte voor je vrouw kinderen en lieve familie. Ben en Elly Rutten.
Vreselijk als je dit weer leest. Ik wens alle mensen om hem heen veel sterkte.
Ik hoop dat al zijn inspanningen hebben bijgedragen aan een oplossing aan deze vreselijke ziekte.
Geschokt las ik een bekende naam in de krant. Indrukwekkende documentaire.
Ik wens iedereen in je omgeving sterkte toe met het dragen van dit verlies.
Maarten-Jan Wilschut (E.S.C ’86)
Tjonge Hein. Lange tijd niet gesproken en per toeval stuit ik op het bericht van jouw overlijden. Veel te jong. Wat verschrikkelijk om te horen.
Maar je hebt wel veel positieve indrukken achter gelaten die bewaard blijven. Dank voor jouw coaching in mijn jongere jaren bij Capgemini in de mooie klussen bij de e-overheid.
Rust zacht.
Hein,
Bij toeval heb pas vandaag vernomen dat je er niet meer bent. Ik ben er zeer van geschrokken en heb met veel interesse deze website met interview gelezen en beluisterd.
Mijn herinnering aan de mooie momenten die we op de middelbare school en er buiten hebben gehad leven weer op.
Gedurende de pauze werden de programma’s van Adriaan van Dis en ik meen ook van Van Koten en De Bie nog eens “zachtjes” herhaald.
Wat een dolle boel was het op de Maas bij Drimmelen – gelukkig waren we die Rijn-aak iets te vlugger af!
Ik hoop van harte dat je familie en directe omgeving elkaar veel steun hebben kunnen geven om dit verlies te kunnen verwerken.
Jeroen Kluit