Eindhoven, 15 augustus 2019 – Tot ons grote verdriet kregen wij het bericht dat Marian op nog maar 52-jarige leeftijd is overleden.
Bijna 10 jaar geleden kreeg zij de diagnose hersenkanker. Al in 2010, kort na de start van onze stichting, meldde zij zich als één van de eerste gasten aan bij ons en heeft zij aan heel veel activiteiten en vooral ook vakantiereizen van ons deelgenomen. Nu moeten wij dan toch afscheid van elkaar nemen. We zullen haar heel erg missen, maar bewaren mooie herinneringen aan een heel fijn mens.
Wij wensen dochter Jaimy, vriend John, broer Gert en alle andere mensen die in haar leven dicht bij Marian stonden heel erg veel sterkte met het verlies van deze enorm sympathieke, dappere en sociale vrouw. Rust zacht lieve Marian.
Team Topsport for Life
In Memoriam Marian Kleijn door Miel in ‘t Zand
In oktober 2010 meldde Marian zich bij Topsport for Life. Wij waren nog maar net een half jaar bezig met de stichting en toch wist zij ons pad al te vinden want blijkbaar voelde zij zich aangesproken door onze missie: een betere kwaliteit van leven voor mensen die nú levensbedreigend ziek zijn.
Bijna 2 jaar daarvoor, in december 2009, had zij de diagnose hersenkanker gekregen. Dochter Jaimy was nog maar net 10 jaar geworden en zware jaren zouden volgen. Het leven met een levensbedreigende ziekte en tegelijkertijd als alleenstaande moeder haar enige kind door de puberjaren leiden is een flinke uitdaging…..
Maar Marian ging die tijd met open vizier en vol positiviteit aan wilde zich zeker niet bij dat vreselijke nieuws neerleggen. En wilde ook zeker nog alles uit het leven halen en geloofde in haar herstel.
In die afgelopen 9 jaar hebben wij samen heel veel mooie momenten mogen beleven en Marian hoorde er gewoon bij en we kunnen ons nu amper voorstellen dat we verder moeten zonder haar.
Wij ontmoeten haar op 27 november 2010 voor de 1e keer toen zij samen met Jaimy, met ons een muziekconcert van Abel en Ralph van Manen bezocht. En dat voelde meteen heel erg goed. We leerden haar meteen kennen als een liefhebbend, warm en positief mens met meestal een glimlach op haar gezicht. We genoten die avond in november 2010 voor de eerste keer samen met andere lotgenoten en vrijwilligers van prachtige en betekenisvolle muziek. Dat was het mooie begin van een fijne relatie die we al die jaren erna mochten hebben. Want na die avond zouden er nog heel veel gezamenlijke uitstapjes en vakantiereisjes naar o.a. Portugal en Spanje volgen waarbij Marian even de ziekte kon vergeten en met volle teugen genoot van het leven. Behalve deelname aan de vakantiereizen was zij ook onze gast bij het Racen op Zandvoort, de Zomerfeesten, het ballon varen, vliegen in historische vliegtuigen van de Luchtmacht en nog heel veel andere gezellige en soms ook uitdagende activiteiten.
Gelukkig was haar situatie ook jarenlang redelijk stabiel, al ondervond zij ook wel beperkingen door haar ziekte. De klap kwam hard aan toen er bijna een jaar geleden slecht nieuws was en er een nieuwe tumor in haar hoofd was gevonden. Haar gezondheid ging daarna steeds verder achteruit en de krachten vloeiden weg.. Toch bleef zij tot op het laatst optimistisch en zag zij nog toekomst, maar de ziekte was haar uiteindelijk toch de baas. Marian, je was een heel erg fijn mens om mee op te trekken. Je was altijd in voor een grap en een goed gesprek, maar je had natuurlijk ook je moeilijke dagen. Dagen dat je je liever even terug trok. Maar ook al had je het zwaar, je liet dit amper merken. Je was ook begaan met het lot van andere mensen, en ook dieren. Ook al had je het niet breed, je hebt toch ook heel veel jaren onze stichting financieel ondersteund. En dat zegt alles over wie je bent. Want ik spreek niet in de verleden tijd. Je bent en blijft onder ons en bent pas dood wanneer je bent vergeten. En dat zal niet gebeuren.
Rust zacht lieve Marian.
Jouw condoleance
Wanneer je wilt, kun je ook een boodschap achter laten (onderaan, scrol naar beneden) zodat er voor Marian een mooie virtuele en blijvende gedenkplek ontstaat.
Ook plaatsen wij graag een mooie foto of tekst. Deze graag mailen naar info@topsportforlife.nl, waarna wij deze op deze pagina zullen plaatsen, evt. vergezeld van het bijpassende verhaal.
Rouwkaart
Muziek
Je hoort hier ‘Vergezicht’ gezongen door Ralph van Manen. We hebben voor dit lied gekozen omdat dit ook de muziek is tijdens onze eerste ontmoeting met Marian (je kunt eventueel de muziek uitzetten op onderstaande player).
Brief van dochter Jaimy aan haar moeder
Lieve mama,
Het is allemaal zo snel gegaan… een jaar terug werd je weer ziek en knapte je wonder boven wonder weer van op! Daarna ging het weer een tijdje redelijk, tot dat de 2e tumor besloot te gaan groeien… hij heeft ook een tijdje stil gestaan, maar door die onrust schopper kon je niet meer lopen en zat je er heel erg door heen. Je wilde alles proberen om weer te kunnen lopen, alleen dat is helaas niet meer gelukt. Je hebt al 9,5 jaar lopen vechten in deze strijd en uiteindelijk ben je op. Ik weet dat het zo beter voor je is en dat je weer veilig bij je ouders bent. Alleen het doet zo veel pijn en ik probeer maar te denken ‘het is beter en je hebt geen pijn meer’ , toch valt het mij wel echt zwaar op mijn dak. De laatste keer dat ik je heb gesproken was vorige week dinsdag om te vertellen dat mijn opa overleden was. Je wenste mij nog heel veel sterkte en zei dat ik langs moest komen als ik tijd had. Ik kwam daarom zondag vanuit de fotostudio direct naar jou, want verder moest ik werken en had ik de uitvaart. Ik kwam bij je aan en je lag heel diep in slaap, heel rustig en vredig. Ik deed een poging om je wakker te maken om te zeggen dat ik er was. Dat lukte helaas niet, en de rest van de zorg en familie ook niet. Ik wilde meer weten dus ik vond dat er een arts bij moest komen. Met heel veel moeite kwam er een arts en die zei al dat er een hele kleine kans was dat je wakker zou worden. Ik ben die nacht bij je blijven slapen, want ik wilde je niet meer alleen laten. Stiekem ook een beetje hoop dat je wakker zou worden dat ik nog kon zeggen hoeveel ik van je hou. Helaas was dat niet het geval. Maandag ochtend kwam een andere arts en die heeft je ff goed bekeken. Hij zei dat het binnen maximaal 2 weken gedaan zou zijn, omdat je niet meer at of dronk en ook de medicatie ging niet meer naar binnen. Je begon steeds zwaarder adem te halen. In de avond waren we met het merendeel van de familie bij elkaar te komen om afscheid te nemen omdat het niet zeker was hoe lang het zou duren. Ik ben maandag nacht ook bij je blijven slapen, en dat was echt een verschrikkelijke nacht. Ik werd wakker omdat je zo veel pijn had het ademhalen. Ik zei nog tegen je ‘ik zal je niet in de steek laten, al is het tot het laatste moment’. Eenmaal de nacht door gekomen werd ik opgehaald door mijn vader zodat ik thuis heel even mijn rust kon pakken. Helaas duurde dat niet lang tot dat ik een belletje kreeg van John. Hij zei dat er verandering was dus dat ik zo snel mogelijk moest komen. Dus natuurlijk zo snel mogelijk naar je toe, en alles zat natuurlijk tegen. Toen ik bij je kwam had je het heel zwaar met ademen en had je al morfine en slaapmiddel gehad. Je had op mij gewacht dat ik je nog voor de laatste keer kon zien. Je begon steeds minder adem te halen en ging steeds moeizamer. Op het laatst heb je nog ff gevochten om je ogen open te krijgen om mij nog 1 laatste blik te geven. Toen je ogen weer gesloten waren was je weg. Ik ging door de grond, maar gelukkig waren er veel lieve mensen die mij hebben gesteund. Ik wil alle mensen die jou zo goed hebben geholpen bedanken voor alles. Zonder hun was het nooit zo lang nog goed gegaan. Ik hou echt heel veel van je en je blijft altijd bij mij in me hart en op mijn enkel, want daar heb ik een tattoo staan die jij ook hebt. Ik ben zo blij dat we die hadden laten zetten en hij is ook verschrikkelijk mooi.
Mooie lieve strijder het is eindelijk tijd om te rusten en die rust heb je verdiend! Je was nog veelte jong om ons te verlaten, maar je hebt er lang genoeg voor gevochten.
Gister 13-08-2019 om 12’20 heeft mijn moeder de aarde verlaten. Ze is in vrede gegaan en zeker niet alleen.
Mocht je nog afscheid willen nemen is er aanstaande zondag een condoleance verdere informatie volgt nog of stuur mij een berichtje.
Wij gaan mijn moeder, jullie zus/ dierbare woensdag 21 augustus begraven te boskoop.
Mogen we haar herdenken als de lieve, grappige, mooie, strijdlustige Marian Kleijn❤️
Beeldmateriaal bij activiteiten Topsport for Life
In de video hieronder een greep uit het vele beeldmateriaal dat we in de afgelopen 9 jaar met Marian hebben kunnen opbouwen. Om te voorkomen dat de muziek tegelijkertijd wordt afgespeeld met de muziek van deze pagina, kun je het beste eerst de muziek van de pagina stopzetten met de player hierboven.
