†
Frank Bleekemolen
12-6-1967 / 10-1-2019
Eindhoven, 15 januari 2019 – Tot ons grote verdriet kregen wij het bericht dat Frank afgelopen donderdag op 51-jarige leeftijd is overleden.
In Memoriam
Augustus 2016. Toen meldden Frank en Elisa zich aan als gasten van Topsport for Life. Nog geen jaar daarvoor hadden zij de diagnose ALS gekregen voor Frank.
Nu, bijna 2,5 jaar later is Frank niet meer onder ons en kijken wij terug op een hele bijzondere tijd. Want Frank’s fysieke toestand verslechterde snel en was hij tot dan vooral een actieve en sportieve man, dat veranderde helaas veel te snel in een grote mate van afhankelijkheid.
ALS is genadeloos en dat uitte zich in alle hevigheid in het leven van dit gezin met 2 jonge opgroeiende kinderen. In september 2017 gebeurde wat niemand, en vooral Frank niet, wilde: Frank verhuisde noodgedwongen naar een verpleeghuis in hartje Amsterdam en werd dus gescheiden van zijn vrouw en kinderen. Dat deed hem, maar ook zijn vrouw en kinderen, heel veel verdriet, vooral ook omdat het leven als ‘ALS-er’ in een verpleeghuis erg zwaar is en het gemis aan het normale gezinsleven groot. Frank ervoer vaak dat de zorg voor hem onvoldoende was, mede door onbegrip en gebrek aan ervaring onder het personeel met de ziekte ALS. Het leven tussen vooral hoogbejaarde dementerende mensen betekende ook voor hem dat hij zich daar nooit thuis kon voelen.
Vanaf de tijd dat Frank in een verpleeghuis woonde, later ook in Purmerend, zijn wij erg betrokken geraakt en hebben wij er met name door onze vrijwilligers Helmi en Wouter alles aan gedaan om hem ondanks de vaak onmenselijke situatie nog zoveel mogelijk levenskwaliteit te bieden gedurende zijn tijd in het verpleeghuis.
Zelf mocht ik Frank ook vaak opzoeken en raakte ik onder de indruk van de manier waarop hij toch, ondanks alle zware fysieke beperkingen, vooral zichzelf bleef en zonder angsten erop uit ging. Daar leerden we ook de eigenwijze Frank kennen, want wanneer hij iets in zijn hoofd had…. Ik kan mij de keer herinneren dat hij in zijn elektrische rolstoel zelfs vanuit hartje Amsterdam in alle drukte van het verkeer op pad ging naar huis in Purmerend. Daarbij moest iedereen maar voor hem opzij gaan en stak hij ‘zonder pardon’ soms zomaar de rijbaan over.. Ik hield mijn hart vast!
Die hang naar vrijheid en onafhankelijkheid hebben we ook op Ameland gezien. Frank was in 2017 en in 2018 erbij toen wij met een groep gasten een midweek verbleven op het eiland en daarbij vooral ook actieve dingen ondernamen waar Frank ondanks zijn forse beperkingen ‘gewoon’ ook aan mee deed, zoals bij het strandzeilen in 2017 (zie de foto’s hieronder). Ook op Ameland was hij niet bang om er alleen in zijn rolstoel op uit te gaan en de natuur en rust van de zee en het strand op te zoeken. Zelfs tot na het donker en wij ons behoorlijk ongerust maakten waar hij uithing…
Begin vorig jaar bezocht ik met hem een andere ‘ALS-gast’ van de stichting, Ronnie Möller. Ronnie en Frank zijn/waren gek van voetbal en daarom hadden we geregeld dat voormalig keeper van het Nederlands elftal, en ook ambassadeur van Topsport for Life, Hans van Breukelen, plotseling thuis bij Ronnie opdook en dat ze samen een hele leuke middag beleefden die vooral over voetbal ging natuurlijk!
Mijn laatste ontmoeting met Frank was mooi maar ook emotioneel. Ik mocht hem helpen om nog maar enkele weken geleden oud en nieuw te vieren bij zijn gezin en heb ook samen met hem in Purmerend de nacht doorgebracht. Ik zag toen hoe heftig de ziekte zijn lichaam had verzwakt en hoe moeilijk het voor hem was om nog goed te communiceren en duidelijk te maken wat er in hem omging. Ik zag hem tijdens het vuurwerk naar de hemel kijken en dacht… Ook zag ik dat zijn levenskracht aan het opraken was en de onmacht om nog verder te kunnen leven de overhand had genomen.
Maar wat heb je het lang volgehouden makker! Want ‘makker’ mag ik je wel noemen na de intense ontmoetingen die wij in de afgelopen jaren mochten hebben.
Nu ben je terug naar waar je vandaan bent gekomen en waar je geen ondraaglijke last meer hoeft te hebben van alle beperkingen. Je bent weer vrij en weet dat je niet vergeten zult worden!
Namens stichting Topsport for Life wil ik Elisa en de kinderen Shanella en Jimmy, en ook alle andere mensen die jou lief waren, heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie lieve, dappere en een tikkeltje eigenwijze Frank. Hij was een mooi en bijzonder mens.
Rust zacht lieve Frank. Je hebt een speciale plek in ons hart.
Miel in ’t Zand
Wanneer je wilt, kun je ook een boodschap achter laten (onderaan, scrol naar beneden) zodat er voor Frank een mooie virtuele en blijvende gedenkplek ontstaat.
Ook plaatsen wij graag een mooie foto of tekst. Deze graag mailen naar info@topsportforlife.nl, waarna wij deze op deze pagina zullen plaatsen, evt. vergezeld van het bijpassende verhaal.
Rouwkaart
U hoort hier ‘Follow the sun’ van Xavier Rudd, een nummer dat vooral past bij de manier waarop Frank in het leven stond (je kunt eventueel de muziek uitzetten op onderstaande player).
Ingezonden berichten met foto:
Beste Frank,
Bedankt voor de kennismaking afgelopen zomer op Ameland. Een vrije geest gevangen in een lichaam.
Ik moest denken aan deze foto vanaf de veerpont. Op de terugweg de storm, regen en dubbele(!) regenboog. Je hebt soms wat regen nodig om de zon weer te kunnen zien. Het leven is mooi, maar je moet het kunnen zien. Bedankt voor je inspiratie.
Groet,
Susan van Kampen
Hieronder volgen een aantal foto’s van activiteiten van Topsport for Life waar Frank zijn zorgen van de ziekte even kon vergeten.
